Yaban Mersini ( Blueberry) Nedir
İklim isteği
bakımından Doğu Karadeniz Bölgesindeki illerden Artvin, Rize, Trabzon,
Giresun, Samsun ve Sinop’un genelde rakımı yüksek dağ ve yaylalarında
yabanı formları bulunmakta ve yöre halkı tarafından taze olarak, reçel
veya pekmez yapılarak tüketilmektedir. Yabanmersini, asitli toprakları
tercih eder (pH=4.0-5.5) ve genel bir ifade ile yabani
yabanmersinlerinin olduğu yerlerde, defne, çam, kızılağaç veya beyaz
sedirin karışık olarak yetiştiği nispeten meyilli alanlarda kültür
çeşitleri rahatlıkla yetişebilmektedir. Karadeniz Bölgesi’ndeki
toprakların asitli olması ve bu bölgenin yabanmersini anavatanı içinde
yer almasından dolayı yabanmersinini bölgedeki ürün çeşitliliğine katmak
gerekmektedir. Toprak ve iklim bakımından yabanmersini yetiştiriciliği
için mükemmel şartlara sahip olan Karadeniz Bölgesi yabanmersini
tarımının ülkeye yayılmasında öncü konumundadır.
Doğu Karadeniz Bölgesi dağlarında yabani olarak yetişen formlarına Rize’de likapa, kaskanaka, çera (mçela), Trabzon’da ligarba, lifos, Artvin’de morsivit veya mahabak (merhauk), Ordu-Giresun’da çalı çileği, Kars-Ardahan’da göğen olarak isimlendirilmekte ve yöre insanı tarafından beğenilerek tüketilmektedir. Çay üzümü, çoban üzümü veya ayı üzümü de denilen bu meyve dünyada blueberry,
huckleberry, whortleberry, black whortleberry, bilberry, burren myrtle,
mrytille, dyeberry, hurtleberry, whinberry, wineberry
adlarıyla tanınmaktadır., Literatürümüze “Yaban mersini” olarak
yerleştirilen blueberry, bölgede ürün çeşitliliği bakımından son derece
değerli bir meyve türüdür. Asitli toprakları seven yaban mersininin
dünyadaki üretimi son derece azdır ve zor şartlarda üretimi
yapılmaktadır. Hem karlı hem de sağlık açısından çok yararlı olan yaban
mersini yetiştiriciliğinde Karadeniz Bölgesi çok üstün imkanlara
sahiptir ve bu ürün gelecekte bölgenin vazgeçilmez tarımsal ürünlerinden
biri olacaktır.
Yaban Mersini Botanik Özellikleri
1-Toprak Üstü Organları
Ocak şeklinde bir görünüm
arz eden yaban mersini bitkisinde toprak üstü organlarını dip kısımdan
çıkan yeni, sukkulent yapıdaki sürgünler, odunlu çalı formundaki
sürgünler ile 1 yaşlı sürgünlerden çıkan yeni yeşil yan sürgünler
oluşturmaktadır. Sırık (sopa) şeklindeki yaban mersini sürgünleri 10-20
yıl yaşayabilir ancak 5-7 yıl sonra bu sürgünler budanarak
çıkarılmalıdır. Yüksek boylu çalı formundaki yaban mersini 120-300 cm
boylanabilir. Alçak boylu çalı formundaki yaban mersini 90cm
boylanabilirken yarı-yüksek çalı formundaki yaban mersini çeşitleri bu
iki grup arasındadır. Tavşangözü yaban mersini ise daha uzun sürgünlere
sahip olup kuvvetli gelişme gösterirler ve 610 cm boy
yapabilmektedirler.
Yüksek boylu çalı
formundaki yaban mersini kökleri ince , kök kılları olmayan lifli kök
yapısına sahiptir. Su ve besin maddelerinin kökler tarafından absorde
edilebilmesi için çoğunlukla endotrofik mikronizmalar (VAM) ile
birlikte yaşarlar. Kökler bitkinin tabanından itibaren 180 cm’ye kadar
yayılabilir. Ancak nadiren penetre edebilirler. Alçak boylu çalı
formundaki yaban mersini köklerinde de kök kılı yoktur. Çok ince ve lif
(iplik)gibi olan kökleri vardır. Bu yaban mersini bitkileri toprakaltı
rhizomlardan adventif olarak büyürler. Dolaysıyla alçak boylu çalı
formundaki yaban mersinileri yayılıcı form gösterirler. Zamanla bitkiler
birbirine eklenerek tek bir gövdeymiş gibi büyüme meydana gelebilir.
3-Tomurcuk ve Çiçekler 4-Meyve Gelişimi
Yaban mersini meyve iriliği, sürgün
çapına ve çekirdek sayısına bağlıdır. Kalın sürgünler daha iri meyve
verirken döllenme sonucunda meyvede meydana gelen çekirdek sayısının
fazlalığı da iri meyve ile sonuçlanır. Bu arada karşılıklı tozlanma da
meyve iriliğini artırıcı yönde etkin rol oynamaktadır. Yaban mersini
meyve tutumu için tozlanma gerekmektedir.
Yaban mersininde tozlanma entomofil
yani böceklerle olmaktadır. Çünkü böcekleri çekenhoş kokulu ve nektar
içeren çiçeklere sahiptir. Yaban mersini çiçeklerinin taç yaprakları
bitişik olup uç kısmında açıklık vardır. Ters dönmüş çan şeklindeki
yaban mersini çiçeğinde yumurtalığın dip kısmında nektar olup, misk
kokusu ile böcekleri çiçeğin dip kısmına kadar çeker. Yaban mersini
çiçeklerindeki polenler çok ağır olup, yapışkandırlar ve rüzgar ile
hareket etmezler. Erkek organları da dişi organlardan uzun olup çiçeğin
uç kısmından dışarı doğru çıkmıştır. Bu yüzden erkek organlardan ayrılan
polenler dişi organ tepesine uğramadan çiçeği terk eder. Ayrıca dişi
organ kendi kendine tozlanmayı engelleyecek şekilde çıkıntılıdır. Bu
yüzden karşılıklı ve arılarla tozlanmaya gerek vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder